Autorearen arma bakarra idazkera da: bizitakoa kontatzea eta isilduak direnak agerian uztea. Beranduegi izan gabe lekukoa pasatzen du eta jakilego hau uzten du ondokoentzat, norbaitek jarraituko duelakoan memoriaren lana. Ikuspuntu feminista batetik adierazi nahi izan du iparraldeko emazte gazte baten bizia hegoaldeko militante baten ondoan. Maitasunak alaitua eta heriotzak goibeldu gaztetasuna!