Erregimen totalitario oro menderatze eta kontrol sozialeko teknologiak praktikan jarriz eraikitzen eta eusten da. Teknologia horiek gutxienez hiru dimentsiotan jardungo dute, boterea betikotzen den ordena sozial bat eraiki eta moldatzen dutenak.
Geruza horiek aldi berean funtzionatzen dute. Haren ondorioek iraun egiten dute botere hori egikaritzeko denboraz harago; haren arrasto materialak eta ez-materialak ondorengo belaunaldietan agertzen jarraitzen dute. Orduan, zeintzuk dira inprimatzen dituen aztarna materialak eta inmaterialak? Nola babesten da praktika artistikoa? Nola egiten da, artearen ikuspegitik, gizarte-kontroleko teknologien dimentsioei buruzko hausnarketaren ekarpena?
Aipatutako hiru geruzetatik lehenak kontrol-modu bikoitzarekin du zerikusia: sistemarekiko konplizitate modu gaiztoak sortzea eta errepresio eta heriotza moduak orokortzea. Bigarrenak, botere totalitarioa Estatuaren egituretatik babesten da egitura horien kontrol absolutua eginez. Hirugarren maila bat monumentuen ekoizpenean, kultura-politiken hustuketan eta mota guztietako adierazleen ekoizpenean forma sinbolikoen hedapenean eta mobilizazioan agertzen da.
Komisarioak: Mabel Tapia, Mira Bernabeu
